Αραχνοειδής Κύστη Εγκεφάλου - Θεραπεία

Τι είναι η αραχνοειδής κύστη;

Η αραχνοειδής κύστη είναι ο πιο κοινός τύπος κύστης του εγκεφάλου. Συχνά είναι συγγενείς. Ο τραυματισμός μπορεί επίσης να οδηγήσει σε δευτερογενή αραχνοειδή κύστη. Οι κύστες είναι σάκοι γεμάτοι με ρευστά, όχι όγκοι. Η πιθανή αιτία είναι η διάσπαση της αραχνοειδούς μεμβράνης, μιας από τις τρεις στρώσεις ιστού που περιβάλλουν και προστατεύουν τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό.

Οι αραχνοειδείς κύστεις εμφανίζονται σε μία από τις τρεις μήνιγγες που περιβάλλουν τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό. Οι περισσότερες αραχνοειδείς κύστεις είναι σταθερές και δεν απαιτούν θεραπεία. Είναι τέσσερις φορές πιο συχνές στα αγόρια παρά στα κορίτσια. Οι αραχνοειδείς κύστεις διαγιγνώσκονται με CT ή μαγνητική τομογραφία. Η θεραπεία, εάν είναι απαραίτητο, περιλαμβάνει την αποστράγγιση του υγρού μέσω χειρουργικής επέμβασης.

Ποια συμπτώματα προκαλεί μια αραχνοειδής κύστη;

Ορισμένες αραχνοειδείς κύστες δεν παρουσιάζουν ποτέ πρόβλημα, αλλά άλλοι μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα ασκώντας πίεση στον εγκέφαλο. Ανάλογα με το μέγεθος και τη θέση της αραχνοειδούς κύστης, τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν:

Πονοκέφαλος
Ναυτία και έμετος
Λήθαργος, συμπεριλαμβανομένης της υπερβολικής κόπωσης ή της χαμηλής ενέργειας
Επιληπτικές κρίσεις
Ορατά εξογκώματα ή προεξοχές από το κεφάλι ή τη σπονδυλική στήλη
Αναπτυξιακές καθυστερήσεις
Υδροκεφαλία λόγω της απόφραξης της κανονικής κυκλοφορίας του εγκεφαλονωτιαίου υγρού
Ενδοκρινικά θέματα, όπως η πρώιμη έναρξη της εφηβείας
Προβλήματα όρασης

Πως γίνεται η διάγνωση;

Η αξονική ή μαγνητική τομογραφία θα βοηθήσουν τον χειρουργό να δει τη θέση και τα χαρακτηριστικά μιας αραχνοειδούς κύστης και στη συνέχεια να καθορίσει την κατάλληλη θεραπεία.

Ποιες θεραπείες υπάρχουν;

Οι αραχνοειδείς κύστεις –ακόμη και μεγάλες– που δεν προκαλούν συμπτώματα ή δεν ασκούν πίεση στον εγκέφαλο ή το νωτιαίο μυελό δεν απαιτούν θεραπεία. Ο κύριος στόχος της θεραπείας είναι η αποστράγγιση του υγρού από την κύστη και η ανακούφιση της πίεσης. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με διάφορες επιλογές θεραπείας:

Κρανιοτομία: Ο χειρουργός μπορεί να συστήσει μια κρανιοτομή (δημιουργώντας χειρουργικά ένα άνοιγμα στο κρανίο) και να διασφαλίσει την κανονική ροή του εγκεφαλονωτιαίου υγρού. Αυτή είναι μια πιο επεμβατική διαδικασία, αλλά επιτρέπει στον νευροχειρουργό να επιθεωρήσει και να αντιμετωπίσει άμεσα την κύστη. Σπάνια, η κύστη συμπληρώνεται με υγρό και πρέπει να αντιμετωπιστεί ξανά.

Παροχέτευση: Ο χειρούργος εισάγει ένα σωλήνα στην κοιλότητα της κύστης που συνδέεται με βαλβιδικό μηχανισμό. Ο σωλήνας παραμένει στη θέση του και επιτρέπει στο υγρό να αποστραγγίζεται και να απορροφάται αλλού στο σώμα. Το μειονέκτημα είναι ότι ο ασθενής καθίσταται εξαρτημένος από την παροχέτευση, κατάσταση που δυνητικά έχει επιπλοκές (λοίμωξη, μπλοκάρισμα).

Διαβάστε επίσης: