Τι είναι το σύνδρομο θωρακικής εξόδου;
Το σύνδρομο θωρακικής εξόδου είναι μια πάθηση, η οποία προκύπτει από την πίεση των νεύρων και των αγγείων που βρίσκονται ανάμεσα στην έκφυση του βραχιόνιου και του αυχένα.
Ποιοι τύποι υπάρχουν;
Διακρίνεται με βάση την αιτία που το προκαλεί και τα συμπτώματα που παρουσιάζουν οι ασθενείς σε:
- Αγγειακό σύνδρομο θωρακικής εξόδου: εξ αιτίας συμπίεσης των αρτηριών και των φλεβών που βρίσκονται κάτω από την κλείδα
- Νευρογενές σύνδρομο θωρακικής εξόδου: εξ αιτίας συμπίεσης του βραχιόνιου πλέγματος
- Μη συγκεκριμένου τύπου σύνδρομο θωρακικής εξόδου: όπου δεν υπάρχει συγκεκριμένη αιτία πρόκλησης αλλά οι ασθενείς εμφανίζουν νευρολογικά συμπτώματα και έντονο πόνο.
Πώς προκύπτει; Ποια τα βασικά αίτια;
Το σύνδρομο θωρακικής εξόδου είναι δυνατό να προκύψει λόγω:
- Επαναλαμβανόμενης δραστηριότητας και καταπόνησης των αρθρώσεων
- Κακής στάσης του σώματος
- Λανθασμένης ή απότομης άρσης βάρους
- Τυχαίου τραυματισμού της περιοχής
- Συνεχούς πίεσης των αρθρώσεων εξ αιτίας αυξημένου σωματικού βάρους
- Μετατόπισης της κλείδας εξ αιτίας υπερβολικής κινητικότητας της άρθρωσης
- Απότομης μείωσης ή αύξησης του μυϊκής μάζας
- Ύπαρξης μικρού σκαληνού μυός που ασκεί πίεση στο βραχιόνιο πλέγμα
Ποιους αφορά;
Αφορά και τα δύο φύλα, εμφανίζεται όμως συχνότερα στις γυναίκες. Η συνήθης ηλικία εμφάνισης είναι μεταξύ της δεύτερης και της τέταρτης δεκαετίας. Η εμφάνισή του συνδέεται στενά με τη φύση της εργασίας καθώς αφορά συνήθως άτομα που χρησιμοποιούν κατά την εργασία το χέρι τους σε υψηλότερο επίπεδο από τον ώμο όπως πχ οι οδοντίατροι, οι κομμωτές, οι μουσικοί κτλ.
Τι συμπτώματα προκαλεί;
Το σύνδρομο θωρακικής εξόδου προκαλεί τα ακόλουθα συμπτώματα:
- Έντονος πόνος που εντείνεται κατά τις νυχτερινές ώρες και πολλές φορές εκτείνεται σε όλο το άνω άκρο
- Κόπωση και αδυναμία του άνω άκρου
- Διαταραχές αιμάτωσης του άνω άκρου
- Κυάνωση
- Φλεβική διόγκωση
- Ατροφία του άνω άκρου
- Αισθητικές διαταραχές των δαχτύλων
- Αιμωδίες
- Οίδημα
Πως πραγματοποιείται η διάγνωση;
Η διάγνωση πραγματοποιείται με βάση το ιατρικό ιστορικό του ασθενή, τα ευρήματα της κλινικής εξέτασης και του εργαστηριακού ελέγχου. Οι εξετάσεις που θα υποβληθεί ο ασθενής είναι :
- Ακτινογραφία θώρακα και αυχενικής μοίρας
- Ηεκτρομυογράφημα
- Αγγειογραφία υποκλείδιας αρτηρίας
- Αξονική ή μαγνητική τομογραφία
Ποια η κατάλληλη θεραπεία για αντιμετώπιση;
- Συντηρητική Θεραπεία: Όταν τα συμπτώματα που προκαλεί είναι ήπιας έντασης ως πρώτη επιλογή ενδείκνυται η συντηρητική θεραπεία, η οποία έγκειται σε φαρμακευτική αγωγή και φυσικοθεραπεία.
- Η φαρμακευτική αγωγή: περιλαμβάνει τη χορήγηση μυοχαλαρωτικών, αντιφλεγμονωδών και ηρεμιστικών φαρμακευτικών σκευασμάτων.
- Η φυσιοθεραπεία: έγκειται σε ενδυνάμωση των μυών του ώμου, βελτίωση της στάσης του σώματος, θεραπευτικές μαλάξεις και υδροθεραπεία.
- Χειρουργική θεραπεία: Εάν ο ασθενής λάβει φαρμακευτική αγωγή για διάστημα περίπου τριών μηνών χωρίς να υπάρξει μείωση των συμπτωμάτων τότε επιλέγεται ως λύση η χειρουργική επέμβαση προκειμένου να επιτευχθεί η αποσυμπίεση των νεύρων και των αγγείων της περιοχής. Συνήθως η επέμβαση πραγματοποιείται με υπερκλείδια προσπέλαση του βραχιόνιου πλέγματος ( σκαληνοτομή) ή διαμασχαλιαία αφαίρεση της πρώτης πλευράς. Σε ορισμένες περιπτώσεις επιλέγεται συνδυασμένη χειρουργική θεραπεία , η οποία περιλαμβάνει και τις δύο μεθόδους.
Σχετικά Άρθρα:
