BLOG
Γλοίωμα Εγκεφαλικού Στελέχους
Κοινοποίηση σε:
Το γλοίωμα του εγκεφαλικού στελέχους αναφέρεται γενικά σε όλα τα γλοιώματα που βρίσκονται εκεί. Τυπικά αυτοί οι όγκοι είναι αστροκυττώματα και μπορούν να βαθμολογηθούν από στάδιο Ι έως IV. Λόγω της θέσης τους στο εγκεφαλικό στέλεχος (το οποίο ελέγχει πολλές κρίσιμες λειτουργίες όπως η αναπνοή, η κατάποση και ο καρδιακός ρυθμός), η θεραπεία για αυτούς τους όγκους απαιτεί ορισμένες εκτιμήσεις.
Τα αστροκυττώματα που αναπτύσσονται σε διαφορετικές περιοχές του εγκεφαλικού στελέχους συμπεριφέρονται πολύ διαφορετικά μεταξύ τους. Γενικά, η σάρωση μαγνητικής τομογραφίας μπορεί να αναγνωρίσει τη συγκεκριμένη περιοχή στο εγκεφαλικό στέλεχος από την οποία προκύπτει ο όγκος. Ο ιστός που λαμβάνεται μέσω βιοψίας κατά την επέμβαση θα επιβεβαιώσει τη διάγνωση και θα επιτρέψει την ανάλυση του ιστού του όγκου για συγκεκριμένα χαρακτηριστικά (όπως ορισμένες γενετικές μεταλλάξεις) που μπορεί να προσδιορίσουν επακριβώς τις επιλογές θεραπείας.
Επειδή το γλοίωμα του εγκεφαλικού στελέχους αναπτύσσεται γρήγορα, τα συμπτώματα μπορεί να αναπτυχθούν γρήγορα, κατά τη διάρκεια ημερών ή εβδομάδων. Αυτοί οι όγκοι μπορούν να επηρεάσουν τη φυσιολογική λειτουργία του εγκεφάλου, οδηγώντας σε κοινά συμπτώματα που περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:
• Ανωμαλίες στην κίνηση των ματιών
• Αδυναμία μιας πλευράς του προσώπου
• Μούδιασμα ή αδυναμία των άκρων
• Δυσκολία στην ισορροπία
• Πονοκέφαλοι
• Ναυτία
Τα γλοιώματα του εγκεφάλου εμφανίζονται συνήθως σε παιδιά, αλλά μπορεί να βρεθούν περιστασιακά σε ενήλικες. Οι όγκοι του εγκεφάλου αντιπροσωπεύουν το 11% των πρωτοπαθών όγκων στον εγκέφαλο σε παιδιά και εφήβους.
Για τους περισσότερους ασθενείς, η αιτία του γλοιώματος του στελέχους είναι άγνωστη. Ωστόσο, υπάρχουν μερικές σπάνιες, γενετικές καταστάσεις που μπορεί να αυξήσουν την πιθανότητα ενός ασθενούς να αναπτύξει γλοίωμα του εγκεφάλου. Για παράδειγμα, ασθενείς με νευροϊνωμάτωση τύπου 1 (NF1) μπορεί να είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν γλοιώματα του εγκεφάλου, μεταξύ άλλων όγκων.
Το γλοίωμα του εγκεφαλικού στελέχους αναφέρεται σε όλους τους υποτύπους των αστροκυττομάτων που εμφανίζονται στο εγκεφαλικό στέλεχος. Ορισμένα γλοιώματα του εγκεφάλου μπορούν να ταξινομηθούν με βάση ορισμένα χαρακτηριστικά ανάπτυξης:
• Γλοίωμα του εγκεφαλικού στελέχους: Αυτοί οι όγκοι αναπτύσσονται πιο αργά και περιορίζονται σε μία περιοχή του εγκεφαλικού στελέχους (συνήθως του μεσεγκεφάλου και του μυελού). Αυτοί οι όγκοι είναι συνήθως ευκολότεροι για θεραπεία και έχουν ευνοϊκότερα αποτελέσματα.
• Diffuse Intrinsic Pontine Glioma (DIPG): Αυτοί οι όγκοι βαθμού IV είναι εξαιρετικά επιθετικοί. Τα κύτταρα του όγκου εξαπλώνονται και εισβάλλουν στον γειτονικό ιστό. Τα DIPG ανήκουν σε μια μεγαλύτερη ομάδα διάχυτων γλοιομάτων εμφανίζονται στις δομές της μεσαίας γραμμής (συμπεριλαμβανομένου του στελέχους, του θαλαμού και του νωτιαίου μυελού) και έχουν κοινές γενετικές μεταλλάξεις.
Για τα γλοιώματα του εγκεφαλικού στελέχους τύπου 1, η χειρουργική επέμβαση είναι συχνά θεραπευτική. Εάν το μεγαλύτερο μέρος του ορατού όγκου δεν μπορεί να αφαιρεθεί με χειρουργική επέμβαση, τότε η θεραπεία με ακτινοθεραπεία μπορεί να είναι πολύ αποτελεσματική ως πρόσθετη θεραπεία.
Ωστόσο, τα περισσότερα γλοιώματα του εγκεφάλου είναι βαθμού ΙΙ-IV και αναπτύσσονται γρήγορα, τα οποία μπορούν να αρχίσουν να επηρεάζουν τις κρίσιμες λειτουργίες του στελέχους. Σε αυτές τις περιπτώσεις, χειρουργική επέμβαση για την απομάκρυνση του όγκου μπορεί να μην είναι δυνατή, ανάλογα με την εξάπλωση του όγκου. Αυτό επειδή το στέλεχος ελέγχει πολλές ζωτικές λειτουργίες που είναι απαραίτητες για την επιβίωση, συμπεριλαμβανομένου του ελέγχου της αναπνοής, του καρδιακού ρυθμού και της αρτηριακής πίεσης. Ταυτόχρονα, εάν ο όγκος συνεχίζει να αναπτύσσεται, οι λειτουργίες αυτές μπορούν να επηρεαστούν άμεσα από τον ίδιο τον όγκο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η θεραπεία πρέπει να ξεκινήσει το συντομότερο δυνατόν για τον έλεγχο της ανάπτυξης του όγκου.
Το γλοίωμα του εγκεφάλου είναι μια σοβαρή κατάσταση που θα αντιμετωπιστεί από μια πολυεπιστημονική ομάδα αποτελούμενη από νευροχειρουργούς, ογκολόγους και ακτινοθεραπευτές. Ο πρωταρχικός στόχος της θεραπείας είναι η παράταση της επιβίωσης για τους ασθενείς, επιβραδύνοντας την ανάπτυξη του όγκου.
Για καρκίνους εγκεφαλικού στελέχους που είναι χαμηλού βαθμού, είναι δυνατή η θεραπεία και η μακροχρόνια επιβίωση. Για τους όγκους που δεν μπορούν να απομακρυνθούν πλήρως, ο όγκος μπορεί να ξαναγεννηθεί παρά την εντατική θεραπεία, συχνά μέσα σε ένα χρόνο. Σε πολλές περιπτώσεις, η αρχική θεραπεία μπορεί να ελέγξει την ανάπτυξη του όγκου για πολλούς μήνες.
